Ի սկզբանե Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը: Երկիրն անձև ու անկազմ էր, խավար էր տիրում անհունի վրա, և Աստծո հոգին շրջում էր ջրերի վրա: (Ծննդ. 1;1-3):
Այսպիսի պատկերավոր ու գեղարվեստական ձևով Սուրբ Գրքի առաջին տողերի համահեղինակը նկարագրում է ոչինչը:
Օր օրի ինձ են փնտրում և ցանկանում ճանաչել իմ ճանապարհները, իբրև մի ժողովուրդ, որ արդարություն է գործել և իր Աստծու իրավունքը զանց չի առել. ահա նրանք եկել և իրավունք ու արդարություն են որոնում։
Շատ ենք լսում մերօրյա բարեգործների և բարեգործությունների մասին:
Շատերը մտածում են. «Ի՞նչ վատ է, թող անեն. ինչ անեն, էլի ժողովրդին օգուտ է»:
Հանգստի անցած Բենեդիկտոս 16-րդ պապը խախտել է «ամբողջ աշխարհից թաքնվելու» խոստումը՝ դիմելով Ֆրանցիսկոս պապին կաթոլիկ հոգևորականների համար ցելիբատի կանոնը պահպանելու կոչով:
ՈՒ՞ր է Նրա գալստյան խոստումը, քանի որ նախահայրերի ննջելուց հետո ամեն ինչ այն նույն ձևով է մնում, ինչպես էր արարչագործության սկզբից (Բ Պետրոս 3;4)։ Ծաղրանքով հարցնում են մարդիկ, որ կարծում են, թե իրենք բավական ժամանակ կունենան ապաշխարելու, քանզի ուշանում է Տիրոջ երկրորդ գալուստը:
Ավետարանում բազմաթիվ են այն դեպքերը, երբ շատերը մոտենում էին և փորձում Հիսուսին, որպեսզի մի հակասություն գտնեն և դատապարտեն Նրան:
Մի՞թե Տիրոջ ձեռքն անկարող է փրկել, կամ նա ծանրացրել է իր ականջը, որ չլսի. ո՛չ, ձեր մեղքերն են պատնեշ դարձել ձեր և Աստծու միջև, ձեր անօրենությունների պատճառով է նա իր երեսը շրջել ձեզնից, որ չգթա։
Ադրբեջանը Նախիջևանին կապող ճանապարհի կարգավիճակի և գործելու պայմանների հարցում ներքաղաքական քննարկումների հռետորաբանությունը բավականին կուսակցականացված է և օբյեկտիվության պակաս ունի: Ի սկզբանե նշեմ, որ իդեալական և շահավետ տարբերակը Հայաստանի համար կլներ այն, որ այդ ճանապարհը գործեր որպես սովորական կապուղի...